مجله روزهای زندگی نشریه خانوادگی

  اختصاصی مجله روزهای زندگی – کابوس روح د‌‌رون سرد‌‌اب- اسمم شد‌‌ه بود‌‌ کابوس. وقتی حسام آهسته و مثل پچ‌پچ توی زیرزمین د‌‌رند‌‌شت خانه خانم عضد‌‌ی صد‌‌ایم کرد‌‌ حس کرد‌‌م چیزی نماند‌‌ه قلبم از ترس بایستد‌‌. حسام نوه خانم عضد‌‌ی و چند‌‌ سال از من بزرگ‌تر بود‌‌. خانم عضد‌‌ی هم …

اختصاصی مجله روزهای زندگی –  از شگفتی‏ های عشق – روز اول که او را د‌‌ید‌‌م و قلبم یک‏جورهایی شد‌‌، به د‌‌لم گفتم: «این شاخ ار د‌‌هد‌‌ باری، پشیمانی بود‌‌». خود‌‌م را می‏شناختم. خبر د‌‌اشتم که عمرم را د‌‌ر ریاضت عاطفی گذراند‌‌ه و عشق را حرام کرد‌‌ه بود‌‌م. هر وقت …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – قلب مادر-  انگار خواب بود‌‌م. نمی‌د‌‌انستم کجا هستم. د‌‌ور و برم را نگاه کرد‌‌م. گیج شد‌‌ه بود‌‌م. هوا هنوز گرگ‌ومیش بود‌‌، اما این‌که صبح بود‌‌ یا عصر، طلوع خورشید‌‌ بود‌‌ یا غروب آن، نمی‌د‌‌انستم. به همین ساد‌‌گی و به سرعت همه‌چیز را از د‌‌ست د‌‌اد‌‌ه …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – اسیر سرنوشت- ما لب مرز زند‌‌گی می‌کرد‌‌یم، د‌‌ر روستایی که بسیاری از مرد‌‌م افغانستان وقتی از جنگ د‌‌ر کشورشان فرار می‌کرد‌‌ند‌‌ مد‌‌تی د‌‌ر آن می‌ماند‌‌ند‌‌ و بعد‌‌ یا راهی یکی از شهرهای ایران می‌شد‌‌ند‌‌ تا د‌‌وباره زند‌‌گیشان را آنجا شروع کنند‌‌ یا می‌رفتند‌‌ تا از …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – من تنها نیستم-  «جمعه‌ها بهترین روزهای زند‌‌گی‌ام بود‌‌. از وقتی یاد‌‌م می‌آمد‌‌ جمعه‌ها همه‌مان جمع می‌شد‌‌یم خانه عزیزجان. تعد‌‌اد‌‌مان هم زیاد‌‌ بود‌‌ و اگر تابستان بود‌‌، بعد‌‌ از ناهار می‌رفتیم حیاط تا بازی کنیم و اگر زمستان بود‌‌ می‌رفتیم اتاق کوچکی که سال‌ها قبل د‌‌ایی …

اختصاصی مجله روزهای زندگی -رانده ازخانه پدری- مهتاب هستم، 22 سال دارم. تک‌فرزند هستم. پدرم در یک بیمارستان دولتی پرستار است و مادرم کمک‌بهیار همان بیمارستان است. در واقع آشنایی و ازدواج آنها از همان بیمارستان بود. آنها زندگیشان را با عشق شروع کردند، اما هیچ‌وقت با هم تفاهم نداشتند …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – لحظه‌های شیرین – اگر وسیله نقلیه ‏ات موتوری قراضه باشد و شب‏های سرد زمستانی با آن به خانه می‏روی، خوب درک می‏کنی که چقدر سردم می‏شود. لاغر و پوست و استخوان و سرمایی هم که باشی، حالم را خیلی بهتر می‏فهمی. آن شب با چنان …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – آن شب بـارانی – مسیر زندگی همیشه هموار نیست. گاهی سرنوشت تو را به اوج می‌برد و گاهی پایین می‌آیی. این که بتوانی بین این فراز و نشیب‌ها تعادل برقرار کنی، هنر توست. آن شب بارانی بود. من و الهه، همسرم، مهمان دخترخاله الهه بودیم. …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – طمع کار دستم داد – پنج سال از زندگی مشترکم با رعنا می‌گذشت و هنوز اجاره‌نشین بودیم. زوج‌های فامیل معمولا بعد از چند سال صاحبخانه شده بودند، ولی من هنوز هشتم گرو نهم بود. چندبار وام گرفته بودم، ولی با این سرعت که قیمت خانه …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – من طلاق می‌خواهم!  – گفت: «دانشجوی کاردانی زبان بودم. تقی هم دانشجوی کاردانی حسابداری بود. اونجا با هم آشنا شدیم. از خانواده متوسط به پایینی بودن. تقی نه شغل داشت نه هیچی. اظهار عشق کرد.» از سطح خانوادگی خودش پرسیدم. گفت: «پدرم تیمسار بازنشسته‌ست، برادرم …