مجله روزهای زندگی نشریه خانوادگی

اختصاصی مجله روزهای زندگی – عشق، جنگ، سوگواری – صدای شیرین موکا را شنیدم که از بیرون خیمه مادرم را صدا می‏کرد. پریدم پرده را کنار زدم. لبخندش عسل بود و نگاهش زمرد. کاسه‏ای چوبی دستش بود. رویش را با حریر پوشانده بود. پرسید: «پسرعمو اوختای، مادرت نیست؟» گفتم: «نه دخترعمو …

  اختصاصی مجله روزهای زندگی – خواستگار آمده بود. چقدر هم مخلفات آورده بودند! خیلی مشتاق بودند. روی آتش اشتیاق‏شان یک سطل آب یخ ریختم. پنجره را هم باز کردم دود خاموش‌شدن آتشش برود پی کارش. خواستند نصیحتم کنند. گفتم: «من نمی‏تونم دور از پدر و مادرم زندگی کنم.» و …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – آتشی که مرا پخته کرد-  به مادرم گفتم: «شاخ غول که نشکسته. اگه به منم اون‏همه پول داده بودین، حالا شده بودم غول تجارت.» گفت: «افشین جان چرا پیش خودت می‏بُری و می‏دوزی؟ به جون خودت حتی یک قرون هم کمکش نکردیم. در قضاوت کردن …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – فال فروشان بدطالع! زنی خمیده‌قامت با جوانی که دو متر قد و هیکلی گنده داشت، به مسوول خیریه گفت: «من با این جثه نحیف و پیر چطور شکم این بچه رو سیر کنم؟ مرحوم شوهرم بیمه هم نبود که مستمری بهم تعلق بگیره. فقط یه …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – نفقه ‏ام دود بود -دوست ندارم کسی را که مرده نفرین کنم، ولی دلم می‏خواهد هر روز پس از هر نماز طاها را لعنت کنم و از خدا بخواهم بدجور عقوبتش کند. هرچند می‏دانم خدا خودش این کار را خواهد کرد و به نفرین من …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – قرآن با روح من عجین شده است – بیست‌وهفت ساله و ساکن گرگان است و یک برادر بزرگ‌تر از خودش دارد. پسر‌ها صدا را از پدر به ارث برده‌اند. شاید اگر مربی قرآنش در سیزده ـ چهارده سالگی صدای او را تحسین نمی‌کرد زندگی‌اش در …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – یک کیلو محبت – همین‏که مادرم نمازش تمام شد، آهسته به او گفتم: «یه نگاه به اتاق بیژن بنداز ببین چه بازار شامیه!» با دست اشاره کرد که کاریش نداشته باش و صلوات فرستاد. گفتم: «همین که شما و بابا هی می‏گین کاریش نداشته باش، …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – خــــزان 16سالگـی – پاییز بود. پاییز شانزده سالگی و من چقدر احساس تازگی داشتم. برگ‌ها با وزش باد از شاخه جدا می‌شدند و رقص‌كنان روی زمین می‌افتادند و قلبم از هیجان می‌تپید. آن روز خیلی سرد بود. شب مهمان داشتیم. مادرم دست‌تنها بود و داشتم …

اختصاصی مجله روزهای زندگی –  اسـیر تـرس – از همان شب اولی که امید آمد خواستگاری‌ام فهمیدم دوستش ندارم. مدام سعی می‌کردم به خودم بقبولانم که کم‌کم به او علاقه‌مند می‌شوم، ولی هرچه می‌گذشت می‌فهمیدم چنین چیزی امکان ندارد. مادرش مرا در یکی از مجالس روضه‌خوانی خاله‌ام دیده بود و …

اختصاصی مجله روزهای زندگی – در پناه وجدان – آقای فتوحی که مدیر جوان آن شرکت عظیم بود، صدایم کرد: «رضاجان همین حالا می‏ری ویلا رو آماده می‏کنی. فرداشب مهمون دارم.» گفتم: «چشم. دسته‌کلید رو بده برم. کارهای اینجا رو می‏سپرم به خانم فرخی.» گفت: «کلید لازم نیست چون تو …